top of page

Joure boerenbruiloft, 24 juli 2013.

Vorig jaar werd een dag voor de boerenbruiloft onze sjees geleverd. Dat betekent dat nu de cyclus rond is en wij beginnen aan onze tweede cyclus. Voor degene die het niet weten de boerenbruiloft is een heel programma. Kijk maar eens op de site van de boerenbruiloft. Wij doen mee aan de intocht van het bruidspaar. In een ontspannen tempo rijden we met vlaggen door het dorp richting de huwelijksplechtigheid. Iedereen kan alles rustig bekijken en de sfeer is ontspannen. Dan natuurlijk de strijd tijdens het ringrijden en de afsluitende ereronde. Hieronder een uitgebreid verslag en wat achtergrond informatie. 

 

Dinsdag 23 juli om 19.00 beginnen we met de voorbereidingen.  Een kleine indruk voor degene die niet weten wat dit inhoudt: de paarden worden schoon gespoten (we moesten vier paarden wassen want Ruurd rijdt 's morgens tijdens de intocht met het dubbelspan). Na het schoonspuiten worden ze helemaal gewassen met shampoo en daarna uiteraard weer afgespoeld.  Afgedroogd, glansmiddel er op en met een dek op terug naar de box. Dan de rijtuigen schoonmaken op de wagens zetten, tuig schoonmaken en inpakken.  De trailers klaar zetten, hooi in netten doen zodat de paarden wat kunnen eten de volgende dag. Water in jerrycans zodat ze ook wat kunnen drinken.  We waren met zijn vieren deze keer. Om 19.00 begonnen waren we ongeveer 21.15 klaar. Koffie en daarna naar huis om nog een klein half uurtje bezig te zijn om alle kleren, sieraden, mutsjes e.d. klaar te leggen en dan vroeg op bed. 

De grote dag. Om vijf uur gaat de wekker.  Er uit om de laatste spullen bij elkaar te zoeken, broodjes te smeren voor de hulpen en eventueel voor ons zelf en veel drinken in de koelbox want de voorspellingen gaan naar de 30 graden. Maar ook de paraplu want een stevige onweersbui is niet uitgesloten.  Om zes uur de deur uit richting de Boerderij waar we half zeven arriveren. De deuren staan al wijd open.  Eline snel naar binnen om haar kostuum aan te trekken en oorijzer op te zetten. Een klus die alles bij elkaar zo'n drie kwartier in beslag zal nemen. Ik blijf in de stal, de paarden nog eens poetsen, de hoeven zwart maken en de dieren in de trailers zetten.  Nog even tijd voor een kopje koffie, verkleden doe ik deze keer maar in Joure, want alles lossen zal nog de nodige zweetdruppels kosten. Rond half acht vertrekken we richting Joure. Wel iets aan de vroege kant maar we willen met de hele club graag onder de bomen staan.  Alle schaduw is meegenomen. 

Daar aangekomen maken we in alle rust alles voor elkaar. Rustig aan is het advies bij deze temperaturen. Rond half elf staan we klaar om met de stoet te vertrekken. André en Anneke hebben dit jaar Nick op de sjees dus Noël stapt tot ons en ieders plezier bij ons op. Beide kinderen hebben veel bekijks! In colonne gaan we door Joure. Het onweer trekt gelukkig om ons heen en we houden het droog. Een gelukje!!

Danielle was de nacht voor de boerenbruiloft teruggekomen van vakantie. Zij liep met ons mee als groom. Helaas heb ik nog geen foto kunnen vinden waar zij opstaat. Wellicht ga ik er nog één vinden. Maar het was wel geweldig!

 

Aangekomen in het park stapten Eline en Noël af en reden Danielle en ik terug naar de trailer. Daar snel de paarden uitgespannen, in de trailer gezet en de sjees afgedekt. Daarna te voet terug naar het park om het laatste deel van de huwelijksplechtigheid mee te maken en de lange stenen pijp op te steken. 

Daarna schuiven we aan voor het bruiloftsmaal. De broodjes, melk en karnemelk zijn echt van deze tijd maar de Prom-en-Bôle zijn van vroeger. De boerenjongens keken ons ook verleidelijk aan, maar met een ringrijderij voor de boeg heb ik me maar beperkt tot een klein hapje. 
 

Daarna is er hardrijden zonder zadel.  Hetwich en Anneke doen er aan mee maar voor mij een moment om even een uurtje in de schaduw te zitten en een beetje te praten met alle bezoek dat langs komt. Bekenden en onbekenden. 
 

Dan langzaam aan weer klaar gaan maken voor de ringsteekwedstrijd die om 15.00 uur begint.  De temperatuur is al weer aardig opgelopen en de organisatie besluit dat de mannen zonder de warme zwarte jas mogen rijden. Dat scheelt weer iets in temperatuur.  En ik moet eerlijk zeggen, het is niet authentiek, maar alle gekleurde vestjes staan wel heel feestelijk. 

 

Doordat de gemeente veiligheidsmaatregelen langs het parcour wil hebben rijden we nu voor het derde jaar niet meer rond. Iedereen verzamelt aan het einde van de baan waar we op de weg keren. Dan lopen we allemaal in draf weer terug naar het begin.  Waar we allemaal weer opstellen om vervolgens de volgende ronde te steken.  Dit doen we zo vier keer achter elkaar. Al met al tijdrovend en pas na vijf uur kunnen we aan de ere ronde beginnen. 

 

Over het resultaat zijn we ook tevreden. Zevende van de vijftien deelnemers. Voor ons een goed resultaat.

 

Maar daarmee is de dag voor ons nog niet afgelopen. Paarden uitspannen, sjezen onder het kleed op de wagen en dan met alle auto's naar de tent voor de nazit en de prijsuitreiking. Genietend van een broodje, een heerlijke kop soep en wat te drinken praten we nog wat na over de dag.  Rond zeven uur vertrekken we huiswaarts.  Eenmaal terug op de Boerderij wordt als een geoliede machine alles uitgepakt, opgeruimd, de paarden gedoucht, gevoerd, de sjezen weer in de stalling enz. Een klein uurtje later is alles aan de kant. Het is dan inmiddels ruim na negen uur als we naaar binnen gaan om nog wat te drinken.  De trailer hoeft gelukkig niet terug naar Kobus, hij mag blijven staan tot vrijdag. Dus vertrekken we direct naar Lemmer om de auto terug te brengen naar Pa en Ma.  Daar komen we rond half elf aan. Nog even praten en door naar Woudsend. Daar moeten alle kleren nog uitgepakt worden, die hangen we her en der in de kamer om te luchten.  Moe maar heel voldaan rollen we net iets na twaalf uur ons bed weer in. We zijn dan 19 uur in touw geweest. Hobby, toch wel de dag vliegt om. 

De volgende morgen hangen we de kleren nog even buiten om te luchten na deze warme dag. De mutsjes gaan de wasmachine in en mijn overhemd ook.  Dan nog even strijken en dan is alles echt achter de rug. En dan heb ik nog het geluk dat Sita onze leidsels en strengen wast. 

bottom of page