04 augustus 2018 Nederlands kampioenschap ringsteken in Leeuwarden
Op basis van de resultaten in 2017 hadden we ons geplaatst voor het Nederlands kampioenschap ringsteken in Leeuwarden. Dit kampioenschap was al lang niet meer georganiseerd. In het kader van Leeuwarden culturele hoofdstad hebben de NVTG en De Friese Aanspanning samen dit kampioenschap georganiseerd. Dus best wel heel leuk om mee te kunnen rijden.
Je wilt dan ook goed voor de dag komen en dat kon prima. De wedstrijd viel midden in mijn vakantie. Dus de vrijdag grotendeels besteed aan de voorbereidingen. Alle zilver nog eens extra gepoetst. De kleding waar nodig een strijkboutje gegeven en in de middag naar de boerderij. Sjees poetsen, al was deze nog mooi schoon omdat we Langweer door de hitte niet gereden hebben. Het tuig nog eens extra in de olie gezet en het metaalwerk op het tuig nog eens extra gepoetst. Daarna Jilderd scheren en nauw gezet wassen. Alles met elkaar hebben we er een groot deel van de dag aan besteed.
En dan breekt de dag zelf aan. Op tijd uit bed zodat we het rustig aan kunnen doen. Het is niet zo zinderend warm als de voorgaande dagen maar het is nog steeds een behoorlijk warm. Inspannen doen we aan de voet van de Oldehove waar Karin onze groom ook komt.
Relaxed maken we alles in gereedheid en kleden we ons om. De organisatie blijft wat vaag, hoe steken we nu, hangende handjes, gewonde handjes niemand die het echt weet. Eén uur moesten we rijden. Ineens wordt omgeroepen " kwart voor é'n weg" En dan moet je ineens toch weer snel. Niet iedereen kon dat kennelijk want we reden pas na enen weg.
Nog even een aarzeling, met of zonder jas rijden. Met is eigenlijk te warm, maar er is niets gezegd dus besluit ik de jas aan te doen.
Na een rondje door de drukke stad komen we te laat aan op het zaailand, waar zich inmiddels aardig wat publiek verzameld heeft. Ma was er ook, fijn!
Het bleken hangende handjes, twee handjes een bocht, een handje in een tweede bocht en weer terug naar de ingang. Veel zand op de stenen en vooral in de bocht wilde de sjees nog wel glijden. Dan weer een halve baan rijden en achter de baan verlaten om buiten om weer naar de ingang te rijden. Geen ideale baan voor Jilderd.
Alhoewel Jilderd zich prima hield en we de oefenronde goed staken ging het in de wedstrijd mis. We eindigden ergens in de middenmoot geloof ik. Een volledige uitslag hebben we nog niet gezien.
Toen het eindelijk toe was aan de uitreiking van het schoonste geheel was het best wel even spannend. We hadden alles tip top, daar lag het niet aan. Jilderd liep prachtig in de baan en we kregen veel lovende woorden. Dus we hadden wel een kansje, maar er waren veel mooie aanspanningen. Dan is het best wel even kicken als dan je naam genoemd wordt en je naar voren mag komen.
Na de ereronde terug naar het plein, nog een afzakkertje en naar huis waar eindelijk de kleren konden luchten. Ze waren nat van het zweet. Voldaan maar moe in de afkoelende avond aan het water gezeten. Een mooie dag.